Geboren:13 november 1974 te Terneuzen

Opleiding:Pabo. Daarna onderwijskunde / psychologie aan de Open Universiteit.

Werk:Ze stond enkele jaren voor de klas op verschillende basisscholen. Sinds 2000 heeft ze een eigen tekstbureau. Daarnaast schrijft ze jeugdboeken.

Thuis:Ze woont in de mooie VOC-stad Middelburg. Vanuit haar huis kijkt ze uit op een villa van een VOC-koopman. Ze werkt thuis, achter de pc, en wordt daarbij vaak prettig gehinderd door Maartje, haar brutale zwarte kat.

                                         Eerste boek:Spelregels: het verhaal van een middeleeuws huwelijk (2001)Bijzonderheden:Haar lijfspreuk: Nothing in life is to be feared. It is only to be understood. Dat heeft de beroemde scheikundige Marie Curie ooit gezegd en betekent zoveel als: Je hoeft voor niets in het leven bang te zijn, je hoeft het alleen maar te begrijpen.Ooit gezegd:´Ik vind het erg leuk om boeken te schrijven die in een andere tijd of een ander land spelen. Het hedendaagse Nederland ken ik te goed om het boeiend te vinden. Ik schrijf liever boeken waarbij ik zelf ook voor verrassingen kom te staan, bijvoorbeeld tijdens het onderzoek dat vooraf gaat aan het schrijven. Het graven in stapels boeken, het bezoeken van plaatsen die een rol spelen in je boek, het je helemaal inleven vind ik geloof ik nog wel het spannendste.´

Floortje Zwigtman is het pseudoniem ofwel de schrijversnaam van Andrea Oostdijk. Ze groeide op in een gezin waarin veel werd voorgelezen. ´Ik kon niet slapen zonder verhaaltje. Aan het eind van een vermoeiende dag wilde mijn vader nog wel eens in slaap vallen bij Pluk van de Petteflet of Otje van Annie M.G. Schmidt.´
Sinds ze kan lezen, schrijft ze al verhalen. Ze deed na wat ze zelf in boeken las, van de eenlettergrepige sprookjes van Veilig Leren Lezen via de avonturen van De Vijf van Enid Blyton tot de broeierige sfeer van Anne Rices vampierkronieken.
´Sommige van mijn verhalen lees ik nog steeds met plezier, andere zijn zo gênant, dat ik ze in een grote doos op zolder heb gestopt.´
Omdat ze zo mogelijk tekenen nog leuker vond dan schrijven, illustreerde ze haar verhalen zelf. Vaak waren de illustraties al lang klaar als het verhaal nog geschreven moest worden. Veel verhalen bleven onaf liggen. Totdat haar leraar Nederlands op de PABO aanbood haar te helpen als ze een keer een roman wilde schrijven. Zo ontstond Spelregels (2001).
Al haar boeken beginnen op een kladblokje. ´Ik vind het prettig om overal, op de gekste plaatsen te kunnen schrijven: in de trein, in bed, op de achterbank van een auto... Het voordeel van papier is dat je zo heerlijk kunt strepen en krassen. Bovendien is het een soort bijgeloof: ik kan pas schrijven als ik een kladblok in handen heb.´
Haar verhalen spelen in andere tijden en andere werelden. ´Ik heb nu eenmaal een grotere belangstelling voor het verleden dan voor deze tijd. Waarschijnlijk omdat ik het zo leuk vind een wereld in elkaar te zetten. Ik wil weten wat die mensen deden als ze ’s morgens opstonden, wat ze zagen als ze uit het raam keken, wat voor kleren ze aantrokken, wat ze roken, wat ze hoorden, wat ze aten. Juist door zulke details wint een boek enorm aan sfeer.´
Rode draad in haar werk is vrijheid en verantwoordelijkheid om zelf te bepalen wie je bent en hoe je leeft. Sommige van haar hoofdpersonen buigen voor de groepsnorm (zoals in Wolfsroedel of Kersenbloed), andere personages strijden voor het recht te zijn wie ze willen (zoals Adrian in de Groene Bloem-trilogie).
Naast boeken schrijft Floortje Zwigtman teksten voor lesmethodes voor het basis- en voortgezet onderwijs. [1]

[1] http://www.leesplein.nl/LL_plein.php?hm=2&sm=1&id=1777